Αγαπητή Διευθύντρια, Συνάδελφοι και μαθητές,

     Η σημερινή ημέρα αποτελεί τη 2^η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, με κεντρικό θεματικό άξονα «Σχολικός Αθλητισμός ? Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά Ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα». Μέσω μιας σειράς δραστηριοτήτων που θα υλοποιηθούν σήμερα στοχεύουμε στην ανάδειξη των ιδιαίτερων στοιχείων της ευρύτερης Παιδείας
που ο Αθλητισμός μπορεί να προσφέρει, μέσω της συμμετοχής, του υγιούς συναγωνισμού, της προσήλωσης στον σκοπό,   της πειθαρχίας, της συνεχούς προσπάθειας, της προσωπικής υπέρβασης της ισότητας και της ισονομίας.

     Τη βασική αυτή αρχή της ισότητας και της ισονομίας στον αθλητισμό εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο οι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Ολυμπιακό πνεύμα, αλλιώς γνωστό και ως Ολυμπιακό ιδεώδες.

     Κοιτίδα των Ολυμπιακών αγώνων είναι η αρχαία Ολυμπία, όπου οι αγώνες διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια, από το 776 π. Χ. και μετά.

Οι αγώνες ήταν αφιερωμένοι στον Δία, το άγαλμα του οποίου βρισκόταν στην Ολυμπία. Συνήθως διαρκούσαν πέντε μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων γίνονταν θυσίες στο βωμό του Δία αλλά και μια σειρά αγώνων στο Στάδιο και στον Ιππόδρομο, μπροστά σε χιλιάδες θεατές από όλες τις πόλεις της Ελλάδας.      

     Τα αγωνίσματα που διεξάγονταν ήταν το πένταθλο (άλμα, δρόμος, ακόντιο, δίσκος, πάλη), η πυγμαχία, το παγκράτιο και τα ιππικά αγωνίσματα. Όλα διέπονταν από κανόνες αυστηρούς και απαραβίαστους, για την τήρηση των οποίων υπεύθυνοι ήταν οι ελλανοδίκες. Οι νικητές βραβεύονταν με ένα στεφάνι αγριελιάς, τον κότινο, και απολάμβαναν ιδιαίτερες τιμές στην πατρίδα τους.

     Οι βασικές αρχές και αξίες που καθιέρωσαν οι πρόγονοί μας μέσω του αθλητικού αυτού γεγονότος είναι καταρχάς η ισότητα, αφού η είσοδος στο στάδιο και η παρακολούθηση των αγώνων επιτρεπόταν σε όλους, ελεύθερους, δούλους, Έλληνες και ξένους. Ακόμη για λόγους ισότητας καθιερώθηκε και η περίφημη Ολυμπιακή εκεχειρία. Όπου και να γινόταν πόλεμος έπρεπε να σταματήσει, για έναν τουλάχιστον μήνα, έτσι ώστε όλοι οι αθλητές να έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν στην Ολυμπία για να συμμετέχουν στους αγώνες και να δείξουν τις ικανότητές τους, χωρίς να εμποδίζονται από τον πόλεμο.

     Όμως, η πιο σημαντική αξία που καθιέρωσαν οι Έλληνες πρόγονοί μας με τους Ολυμπιακούς αγώνες είναι το πασίγνωστο

«ευ αγωνίζεσθαι» , το πνεύμα υγιούς συναγωνισμού, η περίφημη ευγενής άμιλλα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η νίκη πρέπει να κατακτιέται μόνο με τίμια μέσα, με σεβασμό στην άποψη και στη διαφορετικότητα του άλλου, με σεβασμό   στους κανόνες του αθλήματος, στους συναθλητές και στους αντιπάλους, χωρίς χρήση βίας. Μόνο έτσι φανερώνεται το μεγαλείο του κάθε αθλητή και του κάθε ανθρώπου.

     Το 1896, αναβίωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της αρχαίας Ολυμπίας, με τη διεξαγωγή των πρώτων Σύγχρονων Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Ο πρώτος Έλληνας Ολυμπιονίκης ήταν ο Σπύρος Λούης, που έτρεξε στο Μαραθώνιο και βγήκε πρώτος στη διαδρομή που έκανε ο Φειδιππίδης για να αναγγείλει τη νίκη των Ελλήνων στο Μαραθώνα. Έκτοτε διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκοσμίων πολέμων.

     Το 1960 διοργανώθηκαν στη Ρώμη οι πρώτοι επίσημοι Παραολυμπιακοί αγώνες για αθλητές με αναπηρία και οι οποίοι συνεχίζονται ως τις μέρες μας. Οι αγώνες αυτοί αποτελούν τη μέγιστη γιορτή της ισότητας και του σεβασμού στη διαφορετικότητα, και αποτελούν για όλους μας φωτεινό παράδειγμα μεγαλείου ψυχής, ελπίδας, αισιοδοξίας και  θέλησης για ζωή.

     Το 2016 θα ανάψει ξανά στην Αρχαία Ολυμπία η ιερή δάδα για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, σηματοδοτώντας την έναρξη της 31^ης Ολυμπιάδας, κατά τη διάρκεια της οποίας θα αναβιώσει το αθάνατο Ολυμπιακό Ιδεώδες της ευγενούς άμιλλας και της ισότητας, θα επιτευχθεί η παγκόσμια συναδέλφωση των αθλητών που συμμετέχουν και θα καταργηθούν τα «σύνορα» που χωρίζουν τους λαούς, όπως η γλώσσα, η φυλή, η θρησκεία, ο υλικός πλούτος, η κοινωνική θέση.    

     Κύριο μέλημα όλων μας, και των εκπροσώπων της Παιδείας πρωτίστως, είναι να μεταλαμπαδεύσουμε στην επόμενη γενιά το ολυμπιακό πνεύμα και τις βασικές αρχές των αρχαίων Ελλήνων που δεν είναι άλλες από το ήθος, την περηφάνια, τον σεβασμό στους άλλους και την ειρηνική διάθεση. Ας ανάψουμε σήμερα, όλοι μαζί σε τούτο το σχολειό τη φλόγα της ισότητας και της ευγενούς άμιλλας κι ας την κρατήσουμε ψηλά, φωτεινό οδηγό στη ζωή μας.  

Σας ευχαριστώ πολύ!

Θεοδωρακοπούλου Δήμητρα

Δασκάλα Α' Τάξης