2^ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ

ΒΟΚΑ ΙΩΑΝΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΝΤΑΞΗΣ

3^η Δεκέμβρη έχει καθιερωθεί από το 1992 ως η Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία. Τι εννοούμε όμως όταν λέμε αναπηρία; Άτομο με αναπηρία με απλά λόγια θεωρείται οποιοδήποτε άτομο χρειάζεται επιπλέον βοήθεια για να μπορεί να ζει μια φυσιολογική ζωή. Η αναπηρία μπορεί να είναι σωματική ή πνευματική, να είναι εμφανής ή όχι, να είναι ελαφριάς ή βαριάς μορφής. Η αναπηρία παρουσιάζεται με ποικίλες μορφές και περιλαμβάνει από κινητικά προβλήματα εώς το ευρύτερο φάσμα του αυτισμού. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει γύρω μας και ας μην είναι μέσα στο σπίτι μας.

Περίπου το 7-10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μία αναπηρία, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 500 εκατομ. άνθρωποι με ειδικές ανάγκες. Η παγκόσμια αυτή ημέρα θεωρείται πως δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις και σε διάφορους οργανισμούς να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.

Ο κόσμος στη χώρα μας δεν έχει συνηθίσει την ιδιαιτερότητα. Αντιδρά στο διαφορετικό. «Πείτε του να σταματήσει! Γιατί κάνει έτσι; Πάρτε τον από εδώ»! είναι κάποιες από τις αντιδράσεις ανθρώπων που συναντούν στο δρόμο τους παιδιά με ιδιαιτερότητες που προσπαθούν να μάθουν να συνυπάρχουν στην κοινωνία.

Ας σκεφτούμε όμως η σωματική μας υγεία και η πνευματική μας ακεραιότητα είναι δώρο της φύσης ή τυχαίο γεγονός; Οφείλεται σε εμάς τους ίδιους ή απλά γεννηθήκαμε έτσι; Τη θεωρούμε δεδομένη, την εκτιμάμε όμως όσο πρέπει;

Η απόσταση μεταξύ φυσιολογικού και διαφορετικού είναι υπερβολικά μικρή. Το να είσαι διαφορετικός σε μια κοινωνία που αδιαφορεί για τον συνάνθρωπο είναι πολύ δύσκολο. Όμως όλοι είμαστε διαφορετικοί. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του DNA, τα δικά του χαρακτηριστικά, τη δική του προσωπικότητα. Κι αυτή η διαφορετικότητα μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή όσο κι αν ορισμένες φορές οι συγκυρίες μας οδηγούν στην επιθυμία να την κρύψουμε.

Τι είναι αυτό όμως που μας κάνει να φοβόμαστε το διαφορετικό ή να αποφεύγουμε ένα άτομο με διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες από τις δικές μας;

Μπροστά σε αυτό το ερώτημα κάποιοι εκδηλώνουν λύπη, άλλοι νιώθουν άσχημα άλλοι πάλι κοροϊδεύουν. Το μόνο που θα έπρεπε να κάνουμε ωστόσο είναι να σκεφτούμε πως θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τα άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες, πώς θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε.

Η διαφορετικότητα τελικά είναι αυτή που κάνει τη ζωή μας ξεχωριστή. Σκεφτείτε έναν κόσμο που θα είμαστε πανομοιότυποι. Τότε όλα θα ήταν μονότονα και δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον στη ζωή μας. Κανένας δεν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι παραπάνω ή να αφήσει το δικό του προσωπικό στίγμα.

Για το λόγο αυτό, θεσπίστηκε η συγκεκριμένη μέρα να είναι αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες, για να προωθήσει την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων ισότητας και ευημερίας των ατόμων αυτών. Ας δώσουμε στα άτομα αυτά την ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή χωρίς προβλήματα, διακρίσεις και κοινωνικό αποκλεισμό.

Ας μη ξεχνάμε πως όλα τα αστέρια δεν είναι ίδια αλλά συνυπάρχουν στον ίδιο ουρανό.

Τα ΑμεΑ δεν ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη αλλά να γίνει ίση με τη δική μας.